Imię i nazwisko:

Tuomas Lauri Johannes Holopainen

Data urodzenia:

25 grudnia 1976

Pochodzenie:

Finlandia

Stan cywilny:

kawaler

Zainteresowania:
Filmy, książki, Disney, podróże, wędrówki.

Wady:
Kawa i papierosy.

Muzyczne doświadczenie:
Pianino, klarnet, saksofon; teoria muzyki w szkole muzycznej przez 11 lat. Keyboard w różnych zespołach od 1993 roku: Dismal Silence, Nattvindens Gråt, Darkwoods My Betrothed, Sethian, For My Pain, Nightwish.

Sprzęt:
Syntezatory/stacje robocze KORG Oasys, Kronos, Karma, N364, Triton i Trinity.

Idole w muzyce:
Vangelis, Hans Zimmer.

Idole w życiu:
Mama i Tata, MacGyver, Mama Muminka.

Życiowa filozofia:
„Jutro” i „wczoraj” są zawsze tak samo odległe. Carpe diem – Żyj chwilą.

Miejsce, do którego chciałbyś się udać:
Alaska.

Co Cię rozśmiesza:
Jack Sparrow.

Pierwsze nagranie jakie kupiłeś:
KISS – Asylum.

Osobisty, najważniejszy punkt w Nightwishu:
Pisanie piosenek na następny album.

Najlepszy występ Nightwisha jak dotąd:
Hartwall Areena, Helsinki.

Zabijanie czasu podczas trasy:
Filmy, książki, wywiady.

Przygotowanie do koncertu:
5 minut w samotności.

Najdziwniejsze przeżycie w czasie trasy koncertowej:
„Śpiewanie” dla 20 tysięcy ludzi.

Najgorszy koszmar na scenie:
Musieć ponownie śpiewać.

Najgorszy koszmar w ogóle:
Stracić swoją twórczość i ludzi, o których się troszczę.

Ulubiona piosenka Nightwisha:
„The Greatest Show On Earth”.

Ulubiony zespół/muzyk:
Hans Zimmer, Vangelis, Danny Elfman, Trevor Jones, Enigma, Metallica, Pantera, Tiamat, My Dying Bride, The 3rd and the Mortal, cała fińska scena metalowa.

Ulubione zwierzę:
Wilk.

Ulubiony program TV:
MacGyver.

Najgłupsze pytanie, jakie Ci kiedykolwiek zadano:
„Czy jesteś Jezusem, bo wyglądasz tak jak on?”’.

 

Tuomas o sobie:
Urodziłem się 25 grudnia 1976 roku. Od tego momentu moim domem było małe miasteczko Kitee (Karelia Północna) w Finlandii. Muzyka stała się elementem mojego życia w wieku 6 lat, kiedy moja mama zapisała mnie na lekcje gry na pianinie w szkole muzycznej w Karelii.Przez kolejne lata uczyłem się grać również na klarnecie oraz saksofonie tenorowym.

W wieku 15 lat zakończyłem swoją edukację muzyczną egzaminem i dyplomem. Tego samego roku wyjechałem na rok do Kansas biorąc udział w wymianie międzynarodowej dla uczniów. Wstyd się przyznać, ale ani klarnetu ani saksofonu nie dotknąłem od czasów wojskowego zespołu w którym grałem na przełomie 96/97 roku.

We wrześniu 1992 roku rodzina u której przebywałem w Kansas, zabrała mnie na wyjątkowy koncert zespołów Metallica oraz Guns 'N Roses. Wydarzenie to miało ogromny wpływ na moje muzyczne preferencje oraz życie. Kiedy wróciłem z USA w 1993 roku zostałem poproszony przez kilku kolegów o dołączenie do zespołu Dismal Silence, a w niedługim czasie także kolejnym projekcie Nattvindens Gråt & Darkwoods My Betrothed. Zespoły te powstały dzięki mojemu kumplowi ze szkoły średniej Teemu Kautonen, któremu jestem wdzięczny za wprowadzenie mnie świat tworzenia muzyki oraz tekstów.

Po kilku latach wspólnego grania, jesienią 1996 roku,  powstała idea stworzenia Nightwish.
Poza zespołem Nightwish udzielałem się także w kilku pobocznych projektach takich jak Sethian, For My Pain, Kotiteollisuus, Timo Rautiainen & Trio Niskalaukaus, Silentium  (jako producent) & Indica (jako producent).

Szczególnym uczuciem darzę muzykę filmową, choć jeśli chodzi o samo jej przeżywanie wszystko zależy od konkretnego utworu, a nie stylu muzycznego w jakim jest stworzona. Napisanie muzyki stricte filmowej do jakiegoś obrazu to jedna z tych rzeczy, które strasznie chciałbym kiedyś zrealizować.

Działając w zespole chciałbym osiągnąć osobistą równowagę.Tworząc muzykę oraz pisząc teksty być przyjacielem oraz współpracownikiem. Dawać słuchaczowi możliwość ucieczki, tworzenia własnego świata, ale też zwyczajnie po prostu spędzenia cudownego czasu z naszą muzyką.

Nightwish to odzwierciedlenie mojej duszy, azyl, kubeł na śmieci i pracę całego życia. Album Imaginaerium zabiera nas na kolejny poziom. Wierzę jednak, że jeszcze wiele przed nami na tej rozpędzonej kolejce górskiej. Ten zjazd będzie trwał tak długo jak długo trwać będzie wyobraźnia, piękno i ciemność na świecie.

Dziękuję wszystkim za danie mi siebie, za słuchanie i troskę.

 

Top 5